จิ้นตะวันออก (คริสตศักราช 317 – 420)

การล่มสลายของราชวงศ์จิ้นตะวันตก ทำให้แผ่นดินจีนตกอยู่ในภาวะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ราชสำนักจิ้นย้ายฐานที่มั่นทางการปกครองและเมืองหลวงลงไปทางใต้ สถาปนาราชวงศ์จิ้นตะวันออก (ค.ศ.317-420) ขณะที่สถานการณ์ทางตอนเหนือวุ่นวายหนัก แผ่นดินที่แตกออกเป็นแว่นแคว้น ที่ปกครองโดยชนกลุ่มน้อยจากชนเผ่าต่างๆ ผลัดกันรุกรับ ผ่านการล้มล้างแล้วก่อตั้งครั้งแล้วครั้งเล่า สู่การหลอมรวมทางชนชาติครั้งใหญ่ของจีน สำหรับห้าชนเผ่าในที่นี้ได้แก่ ซงหนูเซียนเปย เจี๋ยตี เชียง 16 แคว้น และเมื่อรวมกับแว่นแคว้นที่สถาปนาโดยชาวฮั่นแล้ว ได้แก่
เฉิงฮั่น ตี ค.ศ. 304 – 347
ฮั่นเจ้า ซงหนู ค.ศ. 304 – 329
เฉียนเหลียง ฮั่น ค.ศ. 317 – 376
สือเจ้า เจี๋ย ค.ศ. 319 – 351
เฉียนเอี้ยน เซียนเปย ค.ศ. 337 – 370
หรั่นวุ่ย ฮั่น ค.ศ. 350 – 352
เฉียนฉิน ตี ค.ศ. 350 – 394
โฮ่วฉิน เชียง ค.ศ. 384 – 417
โฮ่วเอี้ยน เซียนเปย ค.ศ. 384 – 407
ซีเอี้ยน เซียนเปย ค.ศ. 384 – 394
ซีฉิน เซียนเปย ค.ศ. 385 – 431
โฮ่วเหลียง ตี ค.ศ. 386 – 403
หนันเหลียง เซียนเปย ค.ศ. 397 – 414
หนันเอี้ยน เซียนเปย ค.ศ. 398 – 410 ซีเหลียง ฮั่น ค.ศ. 400 – 421
ซีสู ฮั่น ค.ศ. 405 – 413
เซี่ยซงหนู ค.ศ. 407 – 431
เป่ยเอี้ยน ฮั่น+เฉาเสี่ยน(เกาหลี) ค.ศ. 407 – 436
เป่ยเหลียง ซงหนู ค.ศ. 401 – 439
ไต้ เซียนเปย ค.ศ. 315 – 376
ยังคงดำเนินไปท่ามกลางการผลุดขึ้นและล่มสลายลงของราชวงศ์จิ้นตะวันออก จวบจนถึงยุคแห่งการตั้งประจันของราชวงศ์เหนือใต้ ซึ่งกินเวลากว่า 300 ปี