5/10/2552

少年杨家将 - ขุนศึกตระกูลหยาง

<<หยางหลิงกง - หยางเย่>>

หยางฟู่เหยิรน - เสอไซ่ฮวา>>

หยางเย่ เดิมเป็นขุนพลของแคว้นเป่ยฮั่น แต่ต่อมายอมสวามิภักดิ์ต่อซ่งไทจู่จ้าวควงอิ้นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์ซ่งเหนือ จึงได้รับการแต่งเป็นแม่ทัพ แต่เพราะสาเหตุที่เป็นขุนศึกสวามิภักดิ์ทำให้ลึกๆฮ่องเต้ไม่ค่อยจะให้ความไว้วางใจเท่าไหร่นัก

เสอไซ่ฮวา เป็นภรรยาของหยางเย่ มีลูกชาย 7 คน ลูกสาว 1 คน ในภาคนี้จะเน้นบทบาทการเป็นแม่ และภรรยา ที่ต้องดูแลสามีและลูกๆ

<<หยางซื่อหลาง - หยางเหยียนฮุย>>

<<หยางซื่อเหนียง - หลอซื่อ หนวี่>>

ลูกชายคนที่ 4 หยางซื่อหลาง พลัดพลากจากครอบครัวไปตั้งแต่ยังเด็กเพราะสงคราม ทำให้มีความแค้นกับตระกูลหยาง เปิดตัวในเรื่องด้วยชื่อ ฉิวมู่อี้ (ฉิว แปลว่าแค้น อักษร มู่ กับ อี้ เมื่อรวมกันจะเท่ากับ หยาง; ความหมายคือ แค้นหยาง) ต้องการที่จะมาแก้แค้นตระกูลหยาง หลอซื่อหนวี่ เป็นหมอรักษาโรค ในเรื่องจะมีบทรัก 3 เส้า กับ พานเป้า ที่เป็นลูกชายของพานเหยินเหม่ย คู่ปรับตลอดเรื่องของตระกูลหยาง เรื่องราวรัก 3 เส้าที่เกิดขึ้นระหว่าง หยางซื่อหลาง หลอซื่อหนวี่และ พานเป้า เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้นำไปสู่จุดสำคัญของเรื่อง

หยางอู่หลาง - หยางเหยียนเต๋อ>>

ลูกชายคนที่ 5 ในเรื่องเป็นคนที่มีฝืมือสูงที่สุดในบันดาลูกชายทั้ง 7 คน ( อาจจะเท่ากับ หยางซื่อหลาง) ในเรื่องนี้จะต้องห้ำหั่นกับ เยลวี่เสีย แม่ทัพแคว้นเหลียว ทั้งในสนามรบและสนามรัก กวนหง ช่างทำอาวุธ เป็นผู้หญิงที่มีนิสัยโผงผาง และอารมณ์ร้อน เป็นคนกลางที่อยู่ระหว่างหยางอู่หลางและเยลวี่เสีย ในเรื่องนี้การตัดสินใจครั้งสำคัญส่งผลต่อปลายทางของหยางอู่หลาง

หยางลิ่วหลาง - หยางเหยียนเจา>>

<<หยางลิ่วเหนียง - ท่านหญิงไฉ>>

ลูกชายคนที่ 6 เป็นคนที่มีนิสัยรักสนุกขี้เล่น ชอบประดิษฐ์เครื่องมือแปลกๆ ฉลาดและมีไหวพริบดี ในตอนต้นเรื่องยังมีความเห็นที่ไม่ค่อยลงรอยกับพ่อ แต่เมื่อเรื่องราวดำเนินไปเรื่อยๆ เป็นคนที่มีพัฒนาการทางความคิดก้าวหน้าไปมากที่สุด

ท่านหญิงไฉ เป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างอารมณ์ร้อน และเอาแต่ใจนิดหน่อย มีบทบาทสำคัญในโครงเรื่องย่อยๆที่เกี่ยวกับความลับของฮ่องเต้ และ อ๋องแปด

นอกจากนี้ยังมีบทรัก 3 เส้ากับ หยางลิ่วหลางและพานอิ่ง

<<หยางชีหลาง - หยางเหยียนฉือ>>


<<หยางชีเหนียง - ตู้จินเอ๋อ>>
ลูกชายคนเล็ก เป็นคนขี้เล่น รักสนุก มองโลกในแง่ดี ขี้อ้อนตามประสาลูกคนเล็ก แต่เคยทำผิดพลาดจนเป็นสาเหตุให้หญิงคนรักคนแรกต้องตาย รวมถึงเป็นสาเหตุให้พานเป้าต้องตาย ตู้จินเอ๋อ เป็นลูกสาวหัวหน้าค่ายโจร ที่ต้องแต่งงานก่อนอายุครบ 18 ปีเพราะคำทำนายของหมอดู นิสัยร่าเริง ออกจะเปิ่นๆ เรื่องราวความรักระหว่างทั้ง 2 คนนี้เป็นตอนที่ดูแล้วสนุกและตลกที่สุดในเรื่องนี้

พงศาวดารเรื่องเปาบุ้นจิ้น โดย สนิท กัลยาณมิตรราชวงศ์ซ้องรัชกาลที่ 1 พระเจ้าซ้องไทโจ๊วฮ่องเต้ ปฐมกษัตริย์ราชวงศ์ซ้อง เสด็จยกทัพไปปราบปรามเล่ากึนเมืองปักหั้น เอียเลงก๋ง (หยางเยี่ย) เจ้าเมืองซัวอ๋าวยกกองทัพมาช่วยข้างเล่ากึน สงครามจึงสงบกันไปคราวหนึ่ง พอดีพระเจ้าซ้องไทโจ๊วเสด็จสวรรคต เตียคังหงีพระอนุชาได้เสวยราชสมบัติ ทรงพระนามว่าพระเจ้าซ้องไทจงฮ่องเต้

รัชกาลที่ 2 พระเจ้าซ้องไทจงฮ่องเต้ เสด็จยกกองทัพหลวงไปตีเมืองปักหั้นอีก คราวนี้เกลี้ยกล่อม เอียเลงก๋ง (หยางเยี่ย) กับบุตรชายเจ็ดคนไว้ได้ หลังจากนั้นได้ยกทัพไปปราบเมืองไซเหลียวต่อไป เมื่อพระเจ้าซ้องไทจงฮ่องเต้ถูกล้อมอยู่ในระหว่างศึก เอียเลงก๋งกับบุตรก็ช่วยกันแก้ไขเอาพระเจ้าซ้องไทจงฮ่องเต้ออกมาได้ แต่ต้องสู้กับข้าศึกจน เอียเอียนเผง (หยางอี่หลาง) เอียเอียนเตง (หยางเอ้อหลาง) เอียเอียนฮุย (หยางซันหลาง) ตายในที่รบ และ เอียเอียนเต๊ก

(หยางอู่หลาง) หนีไปบวชจึงรอดจากเงื่อมมือข้าศึก ส่วน เอียเอียนหลัง (หยางซื่อหลาง) นั้นถูกพวกฮวนจับเอาไป เหลือแต่ตัวเอียเลงก๋ง (หยางเยี่ย) กับ เอียเอียนซือ (หยางชีหลาง) เอียเอียนเจียว (หยางลิ่วหลาง) บุตรสองคนรอดกลับมาได้ พระเจ้าซ้องไทจงฮ่องเต้จึงโปรดให้สร้างบ้านเทียนโปเหลากับบ้านบูเหนงฮู้พระราชทานเอียเลงก๋งเป็นเกียรติยศ ภายหลังเอียเลงก๋งกับเอียเอียนซือ (หยางชีหลาง) ถูกพัวยินหมุยขุนนางกังฉินกำจัดเสีย คงเหลือแต่เอียเอียนเจียว (หยางลิ่วหลาง) คนเดียว พระเจ้าซ้องไทจงฮ่องเต้ อยู่ในราชสมบัติได้ยี่สิบสองปีก็เสด็จสวรรคต

รัชกาลที่ 3 พระเจ้าซ้องจินจงฮ่องเต้ ทรงโปรดให้เอียเอียนเจียว (หยางลิ่วหลาง) เป็นแม่ทัพไปปราบปรามเมืองไซเหลียวและเมืองไซฮวนได้มาเป็นเมืองขึ้น เมื่อเอียเอียนเจียวตาย เมืองไซฮวนกลับกำเริบขึ้นอีก ครั้งนี้ถูกเอียจงเปาพร้อมกับพวกหญิงม่ายภายนายทหารพวกแซ่เอียสิบสองคนยกทัพไปปราบปราม เมื่อไซฮวนหมดกำลังลงก็ต้องยอมขึ้นแก่แผ่นดินซ้อง ตั้งแต่นั้นบ้านเมืองก็ราบคาบสิ้นเสี้ยนศัตรูแผ่นดิน บรรดาขุนนางผู้ใหญ่ในเมืองหลวงก็ล้วนเป็นคนตงฉิน ฝ่ายพลเรือนมีโขวจุ้นเป็นใหญ่ ฝ่ายทหาร เอียจงเปา บุตรเอียเอียนเจียวได้บังคับบัญชาการงานทั้งปวงโดยสิทธิ์ขาด ทั้งยังมี เซงอิวอ๋อง (อ๋องแปด) พระราชบุตรของพระเจ้าซ้องไทโจ๊วฮ่องเต้ เนื่องจากไม่ยอมรับราชสมบัติ พระเจ้าซ้องไทจงฮ่องเต้จึงพระราชทานกระบองทองอาญาสิทธิ์ไว้สำหรับปราบปรามผู้ทุจริต ถึงแม้พระเจ้าแผ่นดินเองถ้าทำผิดก็ให้ลงอาญาตีได้ โปยอ๋องทรงทำการสิ่งใดล้วนแต่ยุติธรรมมิได้เห็นแก่หน้าบุคคล ราชการในเมืองหลวงทั่วทั้งพระราชอาณาเขตจึงเป็นที่เรียบร้อย
เอียจงเปา (หยางจงเป่า)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น